- lękać
- gearg
Słownik Polsko-Irlandzki. 2008.
lękać
Look at other dictionaries:
lękać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, lękać sięam się, lękać sięa się, lękać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} doznawać uczucia lęku; bać się kogoś lub czegoś, niepokoić się, trwożyć się o kogoś lub o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lękać się o przyszłość… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lękać się — własnego cienia zob. cień 2 … Słownik frazeologiczny
lękać się — ndk I, lękać sięam się, lękać sięasz się, lękać sięają się, lękać sięaj się, lękać sięał się «obawiać się, bać się czegoś lub kogoś; trwożyć się, niepokoić się o kogoś, o coś» Lękać się ciemności, samotności. Lękał się pójść dalej. Lękać się o… … Słownik języka polskiego
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi … Słownik frazeologiczny
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
drżeć — ndk VIIb, drżę, drżysz, drżyj, drżał, drżeli 1. «trząść się, dygotać, drgać» Drżeć jak liść, jak osika, jak galareta, jak w febrze. Drżeć na całym ciele. Drżeć z zimna, ze strachu, z gniewu. Głos jej drżał. Ręce mu drżały ze zdenerwowania. Dom… … Słownik języka polskiego
napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… … Słownik języka polskiego
obawiać się — ndk I, obawiać sięam się, obawiać sięasz się, obawiać sięają się, obawiać sięaj się, obawiać sięał się «odczuwać obawę, niepokoić się; bać się, lękać się» Obawiać się ciemności, choroby. Obawiać się ludzi. Obawiał się, że nie zdąży na czas. ∆… … Słownik języka polskiego
panicznie — przysłów. od paniczny, tylko we fraz. Bać się, lękać się panicznie «bać się bardzo, niepohamowanie, w sposób nie dający się opanować» … Słownik języka polskiego
samotność — ż V, DCMs. samotnośćści, blm «życie, przebywanie w odosobnieniu, brak towarzystwa, rodziny; bycie samotnym» Uczucie samotności. Samotność kogoś męczy, dokucza komuś. Lękać się, obawiać się samotności. Przywyknąć do samotności. Szukać samotności.… … Słownik języka polskiego
